Search This Blog

Saturday, April 14, 2007

Poems by Monalisa Tabernilla


MONALISA TABERNILLA


AMBULANSYA


We, wew, we, wew, we, wew

dali, bakasa!

matan-aw ta sa karsada.

ay, ano baea rato

ambulansya?

Owa, a, basi gaagi eang

si gobernadora.

Huo man, no

Basi maton abu andang

bisita mapa-Boracay

eon man sanda.

We, wew, we, wew, we, wew

hay, hambae ko gid king,

may natabu gid makon.

pam-an kuno ay,

ano't-a rato?

May inkawntir kuno

idto dapit sa may Aquino.

hay, ano, pila ro patay?

tao ngani, owa man sanda't sugid.

hay ro may nina, pila?

tao.

hapa, pila ro sueod kato?

hu, ano man abi pagkasayud mo

puro man kurtina rato

sigung-sigo.

Bay-i eon lang, a.

hinduna eang pamatii sa radyo.

a, huo gid, mayad kunta kon

sigurado ka gid

nga husto andang sugid.

***

A FARMER'S SOLILOQUY

Once I only spoke of plows

and fields and

rain,

of tractors and

blowers

and grain,

hopes kindled

by the insistent touch

of the sun

on my tanned skin

and the assuring drops

that watered plains.

But year after year

cropping after cropping

like a monster mouse's mouth

the warehouses door

sucked the grains in

while my children's mouth

gaped

-unfed.

Since when

have I more

than enough

to feed them?-

While the big-bellied

granary owners

slept and squandered

my hard-earned harvest.

Somehow, I have learned

to seek and speak

of arms and justice.

***

BIYAHE


Mga piyegas

sa namumugating seda

ang kuris ng Santa Florentina

sa asul na dagat,

higanteng puting lubid

sa tumatangay

patungo sa malayong Manila.

Nakipaglaro sa hampas

ng buhok at hangin

ang libong mga pangarap

sa deck na panandaling alpasan

para iwasan ang kaguluhan

sa third class.

Masaya kang kasama,

Masarap na kausap.

Ang mga taas at baba ng kilay mo't

kislap ng mata'y

nakakatuwang tamdan.

Sa katatawa sa mga biro mo

sumasakit na ang aking tiyan.

Pero alam ko,

bukas pagdating sa pier,

maghihiwalay tayo

sa sangang-sangang daan.